De jongeman komt al een tijdje niet zoveel meer de deur uit. Kan moeilijk zijn plek vinden in deze wereld en tegelijk heeft hij fantastische ideeën over hoe het anders en beter kan. Hij werkt mee aan een initiatief wat daar helemaal in past. Als ik met hem in gesprek kom en ik in antwoord op zijn vraag meer vertel over Rebalancing, zegt hij ‘Dat is interessant! Dat kan helpen, dat wil ik wel. Want ik ben er zo klaar mee, met die andere hulpverlening, dat is allemaal ‘hoofdwerk’ en alleen maar praten, dat werkt niet’. Na twee sessies fleurt hij helemaal op, blowt minder, is helderder in zijn hoofd, komt tevoorschijn, werkt mee aan het initiatief. Het voelt voor hem als thuiskomen zegt hij. Samen doen we een voorstel bij de gemeente om deze vorm van ondersteuning en begeleiding meer mogelijk te maken. Van een bijstandsuitkering kun je dit niet zelf betalen. We schrijven in ons plan en in de offerte die ik mag uitbrengen ook de stappen die we willen maken richting werk. We zien mogelijkheden om die binnen het initiatief verder te leren, te ontwikkelen en daarin passend werk te vinden. De consulent bij de gemeente is op zich blij met deze beweging, snapt uiteindelijk ook dat de man het zelf niet kan betalen maar moet volgens de regels en afspraken binnen het team een extern bureau mijn offerte laten beoordelen. Daarop krijgen we zonder nadere toelichting een negatief advies. Er is een andere organisatie (waar de gemeente voor betaalt) binnen dat systeem die voorwaarden stelt, ik voldoe niet. De jongeman heeft volgens hen iets anders nodig.
Ik doe dus iets prachtigs met iemand, alleen het systeem kan er niet voor zorgen dat ik er voor betaald krijg. Dat komt door de regels en dat kan ik ze ook niet kwalijk nemen.

Binnen Permacultuur Meppel zien en leren we dat als je goed zorgt voor de aarde, de aarde heel veel teruggeeft. We delen in de overvloed, met bewoners van Meppel die er van willen plukken. Natuurlijk is het fijn als je ook komt helpen. We hebben zorg om elkaar, binnen de groep en dus ook daar buiten. Er wordt geoogst, ook door mensen met een kleine portemonnee. Het is een ont-moetingsplek, tijdens het werk, de activiteiten die georganiseerd worden en ook weten allochtone mannen ‘s avonds de plek te vinden om in de cirkel van wilgentenen samen te komen. Er komen mensen die een drukke baan hebben, thuis een gezin, met een uitkering en mensen die binnen de institutionele wereld zorg ontvangen. Die laatste groep komt er heel graag. Ze zeggen ‘Dít is pas sociaal!’. Ze worden ook betrokken door de andere leden van de groep, worden persoonlijk uitgenodigd als we ze even niet zien.
Ik ben initiatiefnemer, aanjager, doe procesbegeleiding. De groep nam al snel over. Ik blijf betrokken. Het werk is onbetaald. Een aantal van de mensen die hier zoveel mooi en goed werk doen, moeten in de kramp om de euro’s te verdienen die nodig zijn om in de systeemwereld te kunnen overleven. Sowieso is het zo dat leden van de groep en ook bezoekers ontspannen als ze op de tuin komen. Zeggen ‘Het is hier zo fijn omdat hier geen regeltjes gelden’, en ‘Niemand is de baas, iedereen is van waarde, we leven met de natuur’.
We benoemen met elkaar wat we zo van waarde vinden: “Hier in het groen, in de natuur zijn, geeft letterlijk bodem, grond, stevigheid. Voelt vrij hier. Het is tastbaar wat we doen. Je kan het zien. Het groeit. We worden hier blij, brengt vreugde. We ervaren moeiteloosheid. Ik kom altijd blij terug na een klusdag. Ernaar toe geeft al vreugde. Gewoon gratis geluk!”
Dit zouden we toch meer moeten kunnen doen, meer mogelijk maken, meer verspreiden, meer mensen kunnen bereiken? Met Vrij Geld kan dat.

Als een vriend terminaal is en Alzheimer heeft, en ik zie dat zijn partner, mijn vriendin, veel, heel veel te doen heeft, dan spring ik in. Hulp blijkt in dit geval ook hard nodig: er gaat nogal eens wat mis in de professionele zorg eromheen, de communicatie laat vaak te wensen over en de partner raakt zwaar overbelast. Gelukkig komen we samen tot goede oplossingen. Zo wordt er een heel team met lieve mensen georganiseerd die zorgen voor eten, zijn er extra ‘slaapjes’ en wordt er extra zorg ingehuurd om hem te kunnen verzorgen als er een tekort aan vrijwilligers is. Er komt meer ruimte voor de partner om haar voorbereidingen te kunnen treffen voor wat komen gaat en wat vaker te rusten. Mijn wezen zegt dat ik er moet zijn, ik twijfel geen moment, ik volg, het is mijn natuur. Ik ben beschikbaar, zie en handel in het moment. Het past ook in mijn agenda, gelukkig! Daar heb ik zelf de regie over. De professionele zorg of een ander instituut vergoedt niet die uren dat ik beschikbaar ben, terwijl het hard nodig was, zo bleek.

Fijn dat ik de vrouw op kon zoeken die de zorg ontvangt in de tijdelijke opvang die ze even nodig heeft. Eindelijk passend omdat ze heeft geleerd zich uit te spreken naar de GGZ-hulpverlening. Zich niet gehoord voelde en nu wel kon zeggen wat ze miste en wat ze nodig heeft. Het maakte verschil toen ze bij mij ontdekte waar de oorsprong lag van haar al jarenlange doodswens. Het plan om uit te stappen was continu bij haar. Een eerste hele jonge ervaring lag daaraan ten grondslag. Haar eigenwaarde groeide waardoor ze zich durfde te laten horen. Ik voel me dankbaar dat ik er ben en kan zijn voor deze vrouw.

Met Vrij Geld komt er meer vrijruimte om meer met St. Natuurlijk Dichtbij en de initiatieven te kunnen doen, ook te onderzoeken hoe circulair geld dienend kan zijn om meer van al het goede wat we doen mogelijk te maken. Ook voor de mensen betrokken bij de initiatieven. Meer kunnen delen, passie en onbenut talent in kunnen zetten, meer wijsheid naar boven kunnen halen. Dan creëren en delen we nog meer vreugde, is er minder kramp en meer stroming.

Circulair geld is goed voor een duurzamere samenleving en economie omdat het niet verdwijnt, omdat het geld niet vervliegt en er niet mee gespeculeerd wordt. Omdat je met elkaar kan afspreken waar je invloed op wilt hebben. Je draagt samen gezamenlijke belangen.
Nu heb je er in de economie geen invloed meer op. Je weet nu niet waar jouw geld naar toegaat. Geld blijft 3 x in de eigen omgeving en dan is het weg. Circulair geld blijft in de cirkel met wie jij afspraken hebt o.b.v. wat jij belangrijk vindt. De euro’s die je hebt omgezet naar circulair geld behouden hun waarde in een fonds. Het circulair geld gaat rond.
De afspraken voor deelname en de gezamenlijke waarden moeten bijv. gaan om duurzaamheid of versterking van de lokale economie. Het geld gaat dan circuleren in die duurzame kring of in de lokale regio.
De huidige economie, het huidige economisch model heeft er geen belang bij. Het huidige systeem zal geen werk belonen om hier samen met experts en partners meer onderzoek naar te doen en een nieuwe model mogelijk te maken. Terwijl we graag bijeenkomsten en dialoogsessies starten waarin we meer bewustzijn op gang brengen rondom economie en het belang van een nieuw economisch model, waar wat mij betreft ook circulair geld een rol in heeft. Circulair geld wordt wereldwijd met groot succes al ingezet.

In Meppel komen mensen op de tuin en in bos, die diagnoses hebben in de systeemwereld. We hebben met de tuin en het voedselbos een omgeving gecreëerd waar mensen gewoon mogen zijn wie ze zijn. Niet probleemgericht, niet diagnose gericht. Wij zijn in staat aan te sluiten bij waar iemand is. Dát is de sleutel tot meer welzijn. En ik verwonder me telkens weer wat er dan voor wijsheid naar boven komt!
Er ontstaat zo ook meer welzijn voor de mensen en in de omgeving van deze mensen, dat gaat samen. Als ze terugkomen in de systeemwereld ervaren ze de beperking en belemmeringen. Wordt men gezien o.b.v. problemen, diagnoses en bijbehorende hulp en regels.
Vaak is de manier van verzorgen en hulp verlenen zo ingericht dat het een verhouding geeft van ‘ik weet wat goed is voor jou’ en vice versa ‘jij weet wat goed is voor mij’. Het kan ongelijkwaardig zijn en ongezond afhankelijke verbindingen laten ontstaan. Dat geeft kramp, je wordt niet aangesproken of uitgenodigd op je wijsheid, heelheid en autonomie.
Er is binnen de huidige regels en budgetten geen geld voor deze andersom benadering.
In Meppel zijn we gestart met een aanjaagsubsidie, daar zijn we superblij mee. Daaruit mogen geen mensen, geen uren, betaald worden. We zijn samen echt van waarde.
In de huidige systeemwereld worden soorten werk onderscheiden, wordt dit als vrijwilligerswerk beoordeeld. Er is werk en vrijwilligerswerk. Je hebt zorg en mantelzorg. Hoewel er mensen zijn in de institutionele wereld die wel anders zouden willen, veel zitten vast in het systeem waardoor men onvoldoende zicht heeft op dat er andere mensen (buiten het systeem) nodig zijn om resultaten zoals in Meppel te boeken. Niemand bij de gemeente of in de zorg zal bedenken ‘laten we ze gaan betalen voor wat ze in de tuin en het bos met die mensen, met de aarde en voor Meppel doen’. Het past niet in de protocollen, niet in de budgetten omdat wat we doen en met bewezen resultaten, niet in hokjes past waar in de systeemwereld geld beschikbaar voor gemaakt kan worden.
Met Vrij Geld kunnen we blijven doen, meer doen, uitbreiden en verspreiden.

Met Vrij Geld kan ik op een speelse manier lichaamsbewustzijn creëren in het onderwijs. Op een manier van een meester-gezel verhouding zoals ik die in de zorg ook kan hebben. Dat leerkrachten, professionals meedoen, meer embodied learning. Het project Ik Jij Wij Samen, wat ik een half jaar, wekelijks een uur met kinderen en de leerkracht, met groot succes en naar volle tevredenheid heb uitgevoerd, mag meer en vaker worden ingezet. Helaas hebben scholen beperkte budgetten, en een overvolle agenda, er is geen geld voor of scholen moeten kiezen uit een pakket volgens de standaarden.

Samenleven door Er Zijn.

Een vriendin op leeftijd helpen met het schilderen van haar schuur, bij de man zijn die dementerend en terminaal is, nabij zijn en naast hem slapen. Er zijn voor zijn vrouw op een manier dat ze ruimte houdt voor alle moeilijke beslissingen die ze moeten nemen. Zorg regelen en verlenen voor oma omdat we haar uit een tijdelijke instelling halen die niet goed voor haar was.

Er zijn ook voor de groep die zorg draagt voor een gezonde en sociale bodem waar ieder van mag plukken, zodat er nog veel meer gedeeld kan worden van al het goede wat de aarde ons geeft als je er goed voor zorgt. Zoals bij Permacultuur Meppel.

In en door aanwezigheid in het moment, kan ik vragen stellen en bijstaan, gewoon in de ontmoeting, of in het zelfonderzoek, ook als dat op afstand is. Het helpt als ik niet belemmerd wordt door verhoudingen en verdienmodellen.

De vrouw die al jaren niet meer wil leven, haar bezoeken, steunen als ze zich durft uit te spreken naar de institutionele wereld waar ze zich niet gehoord voelt. Nabij zijn als er een groot verlies is, als jong volwassenen hun vriend moeten missen. Er zijn voor mijn dochter, simpel, beschikbaar zijn. Ruimte en tijd houden voor ontwikkeling en onderhoud van huis en tuin, ook om uit te eten.

Kinderen, die nog dicht bij zichzelf staan, op een speelse manier helpen meer lichaamsbewustzijn te ontwikkelen.

Meer bewustzijn creëren over economie: wat is dat eigenlijk echt en wat is economische waarde? Wat doet geld nu in de economie en hoe kan circulair geld dienend zijn aan een meer duurzame wereld en versterkend werken voor de regio?

Onderzoek blijven doen naar een waardengedreven economie. Een sociale economie waar circulair en duurzaam vanzelfsprekende elementen zijn. Een sociale economie is een inclusieve economie waarin iedereen ertoe doet, waarin alles en iedereen van waarde is. Binnen die transitie en de groei naar een sociale economie bijeenkomsten organiseren en faciliteren, projecten blijven aanjagen. Ook blijvend zichtbaar maken wat werkt. Blijven creëren, want er is genoeg te doen en nog zoveel meer om te bereiken in het goede doen.

Ik kom ze veel tegen, mensen met onbenut potentieel. Mensen hebben zoveel toe te voegen en bij te dragen én willen dat ook heel graag. Juist aan die betere wereld. Blijvend nabij zijn en ondersteunen en een veilige omgeving bieden om tevoorschijn te (durven) komen, tevoorschijn in al hun wijsheid, is van belang voor ons allemaal.