“Als we onszelf en de aarde willen genezen hebben we een ander verhaal nodig: een eeuwenoud verhaal waarin we verbonden zijn met onszelf en alles om ons heen. Een verhaal over verbinding, liefde en begrip. ”

— Charles Eisenstein

Uit verbinding door verwijdering van onszelf. In verbinding door herinnering van wie we wezenlijk zijn.

Mensen en systemen gaan veelal uit van problemen. Het leven is een overlevingsstrijd geworden. We gaan uit van hokjes, stempels, diagnoses, regeltjes. We moeten gefixt worden. Iets met verdienmodellen... en meer en meer verantwoordingsplicht, rapportage, controle, macht.
Zolang we onszelf en elkaar als probleem zien, ervaren en benaderen, gaan we steeds weer weg van ons zelf. We vormen vanuit een diepe onbewuste conditionering, van altijd maar beter en meer willen en moeten, een bedreiging voor onszelf en de planeet. Door de afgescheidenheid die we ervaren, gebeurt dat vaak onbewust.

Verwijdering van onszelf creëert spanning, trauma en crisis, in onszelf, de samenleving en economie.

Alles wat echt van waarde is valt moeilijk in geld uit te drukken. Toch voelen we het allemaal, de waarden die er echt toe doen. Zoals een veilig thuis, schone lucht, biodiversiteit en ruimte en tijd voor zorg om elkaar.

Veel mogelijkheden blijven nu onbenut, mensen, jong en ouder, met een enorme wijsheid vinden geen plek in het systeem waar ze van waarde zijn of het is onbetaald. Steeds meer mensen, alsmaar jonger, vervallen in een burn-out. Er is een toename van ziektes en ziektebeelden…

De mens is z’n essentie kwijt door al het aanpassen. Aanpassen aan erbij horen, niet anders durven zijn, geliefd willen worden etc. Aangepast aan overleven… Als volwassenen reageren we vaak nog onbewust vanuit dit aangepaste kind.

Radicaal Andersom

Heling van onszelf en de aarde, bouwen aan een meer duurzame wereld waarin alles en iedereen ertoe doet, vereist een radicale 'andersom' benadering en samenwerking. Dat betekent: uitgaan van waarden, van heelheid en eenheid. Niet langer geld-gedreven maar waarden-gedreven, niet langer verdienmodellen voorop maar dienmodellen. Hoogste tijd om te waarderen wat écht van waarde is.

Als we de verbinding weer voelen met onszelf, elkaar en ons onderdeel voelen van alles dat leeft, kunnen we meer leven in plaats van overleven. Ervaren we meer natuurlijke waarden als geluk, verbinding en overvloed.

Anders kijken.

Onderwijs, Educatie, Opvoeding

Scholen, ouders, universiteiten .. ze versterken over het algemeen het ego om de eenvoudige reden dat mensen eeuwenlang vechten, vechten om te overleven. Je moet presteren, we leren vergelijken, we worden geleerd jong een baan te kiezen en horen er gelijk bij hoeveel geld je daar mee verdient.

Van jongs af aan groeien we op met ‘moeten voldoen’. Het idee zette zich vast: 'alleen sterke ego's kunnen de levensstrijd overleven'. We leren denken in problemen en oplossingen en in competitie.

Wat valt er nog veel te ontdekken in ons leven over de zin en de zingeving van het leven, over ons bestaan. Over wie we zijn en dat iedereen en alles met elkaar verbonden is.

Niemand is beter, niemand is minderwaardig, maar niemand is niettemin gelijk. Mensen zijn gewoon uniek, onvergelijkbaar. Jij bent jij, ik ben ik. Ik moet mijn potentieel aan het leven bijdragen; jij moet jouw potentieel aan het leven bijdragen. Ik moet mijn eigen wezen ontdekken; jij moet jouw eigen wezen ontdekken.
— Osho

Gezondheid, Zorg en Welzijn

Medemenselijkheid begint in onszelf. Maar aandacht, zorg, zorg om jezelf en elkaar staat niet voorop in onze economie en samenleving.

Het zit vast in ons denken. In de basis zijn we ‘niet goed genoeg’. Het stelstel gaat uit van problemen, diagnoses, ziektes, labels. Heb je hulp of zorg nodig, dan gelden er veel regels en voorwaarden. Je moet in een hokje of rugzak passen, dan worden er regels, theorieën, behandelingen, kosten en verdiensten aan verbonden. We onderscheiden in zorg om ons zelf en elkaar formele en informele zorg, mantelzorg, in werk betaald werk en vrijwilligerswerk.

Er is nog al wat verwarring ontstaan op ‘zorgen voor’ en ‘zorgen dat’. Of anders gezegd, we hebben de neiging en hebben dat veelal onbewust ook geleerd om de ander eerst voorop te zetten. In het zorg hebben om elkaar nemen we onbewust veel oneigenlijke verantwoordelijkheid op ons. De invloed van stress, over grenzen gaan, op ziekte en welzijn is enorm.

Doe eens niet wat de wereld van je verwacht. Begin bij jezelf en ontdek de natuurlijke kwaliteiten die tot leven willen komen. Zorg om elkaar, elkaar willen versterken, is ons eigen. Dat begint in onszelf. Hoe kan je er zijn voor de ander, als je er niet voor jezelf bent?

Maak ‘oog hebben voor de ander’ eigen. Je zult zien wat voor een sneeuwbaleffect dat zal hebben op anderen.
— Annette Nobuntu Mul

Natuur, Biologie, Ecologie

We zeggen wel dat we natuur nodig hebben maar realiseren we ons ten diepste ook dat we natuur zijn? Beseffen we wel genoeg hoe belangrijk een gezonde bodem en gezond bodemleven is? Voor alles wat leeft en voor onze bestaans- en voedselzekerheid.

Het besef begint in het lichaam, in je lichaam begon het allemaal, ontstond het bestaan. We leven in ons lichaam., je kunt hier op aarde alleen maar zijn met een lichaam! Hoe meer lichaamsbewijstzijn, hoe meer stroming, hoe meer aarde en gronding. Hoe meer besef we krijgen van onszelf en wat er nodig is om meer te leven in plaats van overleven.

Als we goed zorgen voor onszelf en de aarde geeft de aarde heel veel, is er overvloed. Wanneer we leren over 'goed zorgen voor de aarde', biodiversiteit, de bodem, het eerlijk delen in de overvloed, dan leren we ook over de essentiële rol en waarde van gezonde grond, een levende bodem en dieren, voor ons eigen welzijn en ons voortbestaan. Voor nu en toekomstige generaties.

We kunnen nog veel meer leren en ontdekken voor de aarde en ons eigen welzijn samen met de natuur als spiegel. Over het belang van ecologische verbindingen, eenheids- en lichaamsbewustzijn, aarding, gezonde bodem en (bio)diversiteit.

De aarde behoort ons niet toe;
We behoren tot de aarde
— Chief Sealth or Seattle
We kunnen niet zo egoïstisch zijn om de toekomstige generatie het mooiste wat we hebben te ontzeggen, de natuur, en alles wat het bevrijdt voor ons voortbestaan.
— Kay Sara

Economie

Het moet van zgn. economische waarde zijn wat je doet, wie of wat je verzorgt en verkoopt. Geld komt voorop te staan. We denken lineair: uurtje factuurtje en voor wat hoort wat. We missen de verbanden, denken vooral rechtlijnig.
De waarde wordt bepaald door wat iemand ervoor geeft op de markt. Datgene wat mensen ervoor willen betalen hangt af van de mate waarin hun behoeften (nut) erdoor bevredigd worden.

In onze markteconomie heeft een vis waarde als hij in de supermarkt ligt. Een vis die lekker rondzwemt in de zee, telt niet mee. Hij heeft geen waarde voor de economie. Werk telt alleen mee in het bepalen van ‘hoe goed het gaat met de economie, het BNP als het betaald wordt.

Het is tijd voor een nieuw economisch model, gebaseerd op vertrouwen. De financiële wereld zou er heel anders uitzien als het principe van 'zorg' - verantwoordelijkheid en zorg om elkaar en de aarde - de basis zou zijn van handelen. De balans tussen privaat en publiek geld is volledig uit evenwicht geraakt.

Circulair en duurzaam zijn in een nieuw model vanzelfsprekende basiswaarden. Ook de geldstroom, de bloedsomloop van de samenleving circulair maken, met circulair geld ondersteunt dat anders samenleven en (economisch) handelen.

Is het niet krankzinnig dat ons huidig ​​economisch model geen economische waarde toekent aan zaken die van levensbelang zijn voor het voortbestaan ​​van de mensheid, zoals onbetaalde zorgarbeid, biodiversiteit en zuivere lucht? 
— Drs. Thera van Osch

Zingeving, Ontwikkeling, Spiritualiteit

Van jongs af aan ontwikkelen we ons ego, het is de overleef-stand. Het ego bestaat alleen in de mens, nergens anders! En het ego groeit als het kind groeit. We helpen dus ieder kind om een ​​sterker ego te krijgen, en daar begint het probleem. Nu hebben we ego nodig, we móeten overleven, het wordt zo onze persoonlijkheid.

Probeer het ego te begrijpen

Op onze levensweg naar volwassenheid kunnen we leren over onszelf, door vriend te worden met het ego, het is ons beschermingsmechanisme en was ooit van belang. Het maakt alleen wat veel overuren in het nu. Als volwassene leven en reageren we best nog vaak onbewust uit deze beschermlaag. Het belemmert ons in onze natuurlijke staat van vrijheid en authenticiteit.

Groeien en ontwikkelen is leren en ervaren over hoe we hierdoor onze identiteit hebben aangenomen. Het is ons ego. Daarin kun je ook de kramp en spanning leren kennen en ervaren hoezeer je verwijderd bent geraakt van jezelf.

Leven is het meervoud van lef

Voor een meer levendig bestaan is moed nodig, moed om weer meer los van onze aangenomen identiteit te komen staan. Daardoor meer terug te kunnen vallen in onszelf, in wie we werkelijk zijn, onze vrije natuurlijke en stromende aard weer leren kennen. En die is vrij. Net als in de natuur.

Een bloem is gewoon een bloem. Is niet bezig met wat de omgeving verwacht. Draagt wél bij, is gewoon zichzelf, uniek en heeft zijn eigen waarde in het geheel.

Maar mensen hebben de neiging tot vergelijken, dat is ook logisch, want daar is ons systeem op ingericht. We moeten presteren, moeten de sterkste of de slimste zijn. Er is altijd competitie. En als we daarin niet meedoen, hebben we zgn. faalangst.

Bewust stilstaan ​​is vooruitgang.  Soms gedwongen door persoonlijke omstandigheden, ziekte, uitval of van buitenaf opgelegd. Je leert jezelf weer te herinneren, autonomer te worden. Tegelijkertijd in te zien hoe de omgeving samenwerkt en jij met de

Ik ben omdat wij zijn

Bewust stilstaan ​​is vooruitgang

Stilstaan of stilstand, soms worden we gedwongen door persoonlijke omstandigheden, ziekte, uitval of van buitenaf opgelegd. Doe je het wat vaker bewust, leer je jezelf weer te herinneren. Kun je tegelijkertijd gaan inzien hoe de omgeving samenwerkt en jij met de omgeving. Alles t.b.v. je eigen welzijn én het welzijn van het grotere geheel.

Om je levendig te blijven voelen, moet je blijven stromen; als er stagnatie is, begint het leven langzamerhand
af te sterven
— Osho

Het begint bij bewustwording

De 'body-mind', lichaam en geest, is één organisme, dus als het verstand gespannen raakt, dan geraakt het lichaam ook gespannen.

“Je kunt met bewustzijn beginnen; dan krijgt bewustzijn je uit je hoofd en verbreekt de identificatie met het verstand. Het lichaam begint zich vanzelfsprekend te ontspannen; je bent niet meer gehecht. In het licht van het bewustzijn kan spanning niet bestaan.” - Osho

Intelligentie heeft een open hemel. Wind, lucht en zon zijn nodig om te kunnen groeien, om zich te verruimen. Het leven mag meer moeiteloos zijn, mag stromen.

Je bent geboren als vrijheid.

Als je vreugde en gelukzaligheid voelt, is dát het moment om bewust te zijn; maar mensen doen precies het tegenovergestelde. Als ze gelukkig zijn, wie geeft er dan om bewustzijn? En als ze lijden, dan beginnen ze natuurlijk te denken dat de tijd is om zich bewust te zijn en om van hun lijden af te komen. Maar het is niemand ooit gelukt om direct van lijden af te komen.
— Osho
four-leaf-clover-3336774__340.jpg

Stromen:
Van Anders kijken
naar Anders ervaren
naar Anders doen

Deze bovenstaande 5 gebieden of domeinen lijken separaat te staan. Dat zijn ze niet. Uiteindelijk komen ze samen. Sterker nog, in beginsel hangen ze met elkaar samen. Door individueel en samen meer bewustzijn te creëren op deze thema’s en rond onze vrije natuurlijke aard kunnen we dat ervaren. Dan staan we meer in verbinding met onszelf, anderen en de omgeving. We voelen ons één en ervaren ook meer moeiteloosheid. Zo dragen we dan van binnenuit bij, van nature, aan een evenwichtig herstel en duurzamere wereld en toekomst.

Meer op de pagina’s Inspiratie en Initiatieven

Doe een gift. Sluit je aan.

Vrij Geld: Schenken op basis van vertrouwen.

Maak van je geld WIJ Geld.

Hartelijk dank voor je schenking op bankrekening NL 39 TRIO 0320 1699 52 t.n.v. H.G. Lok.


Ervaring van een schenker:

In Irma herken ik de behoefte om te willen doen wat ‘goed’ is, om te doen wat bijdraagt aan jezelf en je omgeving. Er toe te doen!”

“Ik verdiende veel geld met mijn werk als adviseur bij een organisatieadviesbureau toen mijn man een hersenstaminfarct kreeg. Zo op de rand van leven en dood deed dat werk er helemaal niet meer toe. Ik kreeg het inzicht dat ik er ben om te leven in liefde met elkaar en met respect voor onze leefomgeving. Door mijn baan op te zeggen kon mijn man weer thuis komen wonen. Of dat financieel allemaal mogelijk was, was op dat moment even niet aan de orde. Ik vertrouwde erop dat het wel goed zou komen. Het werk wat ik deed, deed er in mijn ogen sowieso niet meer toe.

Ik dacht al langer over mogelijkheden voor een basisinkomen, maar dat leek ver weg. Toen een half jaar later de bodem van mijn reserves in zicht kwam, wees iemand mij op de mogelijkheden voor een PGB zodat ik betaald zou kunnen krijgen voor de zorg en hulp die ik mijn man bood. Eerst wilde ik dat niet. Ik moest toch met ‘echt werk’ mijn geld kunnen verdienen? Onzin natuurlijk, maar zo zag ik het toen wel. Totdat ik me bedacht dat ik dat PGB kon zien als ‘basisinkomen’. Geld om te doen wat goed is.

We zijn nu tien jaar verder. Het PGB biedt mij de ruimte in mijn hoofd om los van financiële zorgen dingen te doen. Ik kon blijven schrijven, ik gaf jaren lezingen en workshops. Ik mocht de zorgwereld een spiegel voorhouden van ‘eigen regie’ en ‘je eigen leven leiden’.

Toen ontmoette ik Irma. Een vrouw met een vergelijkbare behoefte maar zonder PGB of basisinkomen. Haar initiatief om mensen te vragen haar ‘vrij geld’ te schenken vond ik geweldig. En zo werd ik één van haar schenkers. En ik krijg er wat voor terug! Een gevoel bij te dragen aan een wereld waarin het mogelijk is om het ‘goede’ te doen. Alleen dat al maakt me blij.

Zo simpel kan het dus zijn om blij te zijn. Gewoon zorgen dat iemand anders er ook weer toe kan doen.

Enne… lezing van de website heeft nu iets in mij ontstoken. Ik ga ook een nieuwe website maken. Nu zit ik nog vast aan een dingetje rondom mijn oude blogs. Omdat ik dacht dat die er toe doen. Maar die doen er niets meer toe. Dus… ik begin opnieuw, schoon, gereinigd. Dank je Irma!”

Cora